Van Mij

Lieve allemaal,

Zoals Billie Eilish zong: I had a dream - that I had everything I wanted

Ik had een geweldig leven - tot ik het niet meer had. Een paar maanden geleden belandde ik in een nachtmerrie die depressie heet. Een nachtmerrie die niet over is als je wakker wordt, maar dan juist begint. Een nachtmerrie die steeds erger wordt. Er is geen weg terug.

Ik weet dat jullie van mij houden. Ik houd ook van jullie. Niemand had dit kunnen voorkomen. Niemand mag zich schuldig voelen.

Jullie hebben er alles aan gedaan om mij te helpen. Jullie stelden je hart en huis voor me open, er werd naar me geluisterd, ik heb therapie gehad, medicatie - maar het is te laat. De laatste maanden van 2024 waren traumatisch en hebben mij als persoon veranderd. Ik kan het niet meer verwerken.

Ik moest mezelf door een crisis navigeren, maar dat ging mis - terwijl ik alle ballen in de lucht probeerde te houden, gleed ik zelf uit en zag ik niet meer wat écht belangrijk is: mijn gezin. Ik had een geweldig leven, ik was een zelfstandige, optimistische, ambitieuze vrouw, een liefdevolle partner en moeder, een attente vriendin en ik denk ook een lieve dochter, kleindochter en zus. Maar heb er een enorme puinhoop van gemaakt. “Het zit maar in je hoofd”, zeggen mensen dan. Maar wie ben ik, als mijn hoofd niet meer van mij is?

Sommige mensen overlijden op jonge leeftijd aan een ernstige ziekte, zoals hart- en vaatziekten of kanker. Ook ik ben op jonge leeftijd overleden aan een ernstige ziekte.

Ik ben overleden aan de gevolgen van een ernstige depressie.

Een depressie discrimineert niet. Ik hoop dat jullie het nooit zullen meemaken. Maar laat me je omschrijven hoe het voelt: je hebt alles wat je je kunt wensen. De allerleukste kinderen ter wereld. Een lieve partner. Fijne familie. Geweldige vrienden. Een leuke baan. Een mooi huis. Een luxe auto. Een goede opleiding. Een keurig cv. Genoeg geld voor eten, drinken, leuke dingen, reizen.

En toch ben je diep ongelukkig.

Het is niet dat ik de hele dag moet huilen of verdrietig ben - al ben ik dat ook regelmatig. Vooral als ik denk aan mijn kinderen, die nu zonder hun biologische moeder moeten opgroeien. Het is meer dat ik niets meer voel. Dat momenten die je normaal grote blijdschap brengen, je nu helemaal niets meer doen. Omdat je het gevoel hebt dat ze niet echt zijn. Dat je ze niet verdient. Om je heen zie ik allemaal normale mensen. Ze zijn blij, zorgeloos - of misschien druk met werk, met hun trein halen, kinderen op tijd op school krijgen, de dagelijkse dingen. Het is vreemd om te zien. Maar tegelijkertijd was ik een paar maanden geleden ook nog zo. Nu voelt het alsof iemand anders mij speelt. Alsof het allemaal niet echt is.

Voor jullie allemaal heb ik ook een paar adviezen, om te voorkomen dat jou hetzelfde overkomt:

• Als je gelukkig bent, neem het dan niet voor lief. Waardeer wat je hebt. Onderhoud het goed.- Als je voelt dat het niet goed gaat met je mentale gezondheid, neem het dan serieus en grijp op tijd in. Niet als het te laat is.
• Kom je net als ik in een persoonlijke crisis terecht? Voorkom dan dat het je hele leven overneemt. Je hoeft het niet met iedereen te bespreken, je hoeft niet iedereen op de hoogte te houden. Neem ruimte voor jezelf zonder een kakafonie aan goedbedoelde meningen en adviezen. Houd in gedachten wat je gewenste uitkomst is en focus je op de dingen waar jij zelf invloed op hebt.
• Heb je kinderen? Zij staan altijd op 1. Altijd.
• Houd een routine, blijf werken. Eventueel wat minder uren. Maar zorg ervoor dat je dagelijks leven zoveel mogelijk hetzelfde blijft. Zorg voor rust.
• Moet je onverhoopt echt even stoppen met werken? Wees dan lief voor jezelf. Je hoeft niet ineens 4x per week te gaan sporten, al het huishoudwerk en alle kindzorg op je te nemen. Je hoeft het niet alleen te doen. Je hoeft het niet alleen te doen.

Ik heb in mijn 34 jaar zoveel leuke dingen meegemaakt, dat ik denk dat het gewoon op is. Er was zoveel geluk, liefde en plezier dat het nu denk ik gewoon op is. En dat is heel verdrietig. Ik ga de kleine dingen missen.

Zorg alsjeblieft goed voor elkaar.
Zorg alsjeblieft goed voor jezelf.

Neem het leven niet voor lief.